ความหมายของ "ซะลัฟ" ตามหลักภาษา

โดย      ดร มุฮัมหมัด อิบนุ อับดุลอะซีซ อิบนุ มุฮัมหมัด อัลอะกีล

หนังสือ  “อัสซะละฟียะฮ์” ข้อเท็จจริงของมัน และความสัมพันธ์กับอิสลามที่ถูกต้อง

แปล      รอมฎอน พวงผกา

มาจากรากคำ س، ل، ف (ซีน, ลาม, ฟาอ์) ซึ่งมีความหมายเดิมบ่งชี้ถึง การมาก่อน การล่วงหน้า”[1] 

และในหนังสือ “ลิซานุลอะหรับ” กล่าวว่า: “อัสซะลัฟ” (السلف) คือพหูพจน์ของ “ซาลิฟ” (السالف) หมายถึง ผู้ที่มาก่อน และ “อัสซะลัฟ” คือกลุ่มคนที่พวกเขามาก่อน”[2] 

ในหนังสือ “อันนิฮายะฮ์” กล่าวว่า: “ซะลัฟของบุคคลหนึ่งคือผู้ที่ล่วงลับไปก่อนหน้าเขา ทั้งในหมู่บรรพบุรุษหรือญาติพี่น้องของเขา และด้วยเหตุนี้บรรพชนยุคแรกในหมู่ตาบิอีนจึงถูกเรียกว่า อัสซะละฟุศศอเลียห์”[3] 

และในเรื่องนี้ อัลลอฮ์ ﷻ ตรัสว่า:

فَجَعَلْناهُمْ سَلَفاً وَمَثَلاً لِلْآخِرِينَ

“เราได้ทำให้พวกเขาเป็นซะลัฟ (ตัวอย่างของผู้ที่ล่วงหน้าไป) และเป็นอุทาหรณ์แก่ผู้ที่ตามมาภายหลัง” (อัซซุครุฟ: 56)

อิหมามอัลบะเฆาะวีย์ ได้อธิบายว่า: “และ อัสซะลัฟ คือบรรพบุรุษที่ล่วงหน้าไปก่อน เราได้ทำให้พวกเขาเป็นผู้มาก่อนเพื่อที่คนภายหลังจะได้รับบทเรียนจากพวกเขา”[4] 

[1] อะญัมมะกอยียซุลลุเฆาะฮ์ เล่ม 3 หน้าที่ 95   

[2] ลิซานุลอะหรับ เล่ม 9 หน้าที่ 158   

[3] ลิซานุลอะหรับ เล่ม 9 หน้าที่ 158   

[4] ตัฟซีรอัลบะเฆาะวีย์ เล่ม 7 หน้าที่ 218